Voor een plant als de Muurleeuwenbek (Cymbalaria muralis) is een stadsmuur ergens in Nederland niet anders dan een rotswand ergens in Italië, zijn oorspronkelijke leefgebied. De bloemetjes zijn erg mooi en opvallend voor bestuivers. Als de plant eenmaal zaad gezet heeft, is het niet handig om die zaden gewoon omlaag te laten vallen. Want daar in de diepte zijn de zaden kansloos. Dus wat doet de plant? Na de bloei kromt de steel zich terug, zodat de vrucht terug de muur in geduwd wordt en het zaad in een richel of spleet wordt afgezet. Daar kan het ongestoord en zonder concurrentie uitgroeien tot een nieuwe plant.
